วันนี้ได้เข้ามาในกระดานสนทนาดีใจที่รับข้อความการตอบกลับจากท่านรองประธาน

           วันนั้นไม่ทราบว่าเป็นเพราะเหตุใดอาจเป็นเพราะสภาพการแต่งตัวของเรา หรือเป็นเพราะเราเป็นคนที่ไม่มีชื่อเสียงพอที่จะเป็นที่รู้จัก จึงได้รับการเลือกปฏิบัติจากคุณ พิชญา   คดเชย ทั้งวาจา กริยา หรือสายตาที่ได้รับช่างต่างจากผู้ที่มารับบริการคนข้างๆที่ดูมีอายุ และดูภูมิฐาน(มาทีหลังข้าพเจ้า) ข้าพเจ้ายกมือไหว้ขอบคุณ รู้สึกเริ่มน้อยใจแต่พยายามสลัดความคิดนั้นไป แล้วรีบไปทำตามขั้นตอนที่ได้รับฟัง

           ภายหลังทำตามขั้นตอนเสร็จได้กลับมาติดต่ออีกครั้ง (ขณะนั้นไม่มีผู้รับบริการท่านอื่นเลย)ข้าพเจ้าจึงบอกกับคุณ พิชญา  คดเชย ว่าข้าพเจ้าคือผู้ที่มาติดต่อเรื่อง.........คุณ พิชญา คดเชย ตอบกลับมาว่า "แล้วไงคะ"สายตาไม่มองข้าพเจ้าแม้แต่น้อย ขณะนั้นเริ่มเสียใจ แต่ไม่ได้รู้สึกโกรธ รู้สึกเหมือนเรามาขอทานเค้าเลยแต่ทำอย่างไรได้ถ้าเรามีเราคงไม่มาให้เค้าทำกับเราแบบนี้.

           จนกระทั่ง คุณบุญฤทธิ์  แสงนาค มาแล้วได้ไถ่ถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง ข้าพเจ้าจึงได้รับความสนใจจากเจ้าหน้าที่ท่านนั้น ต้องขอบคุณ คุณบุญฤทธิ์ จากใจจริงที่เป็นห่วง และใส่ใจผู้รับบริการ

           สรุปว่า วันนั้นข้าพเจ้าได้ดำเนินการเสร็จสิ้น แต่ได้ความน้อยเนื้อต่ำใจกลับมาเป็นของแถม

           เรียนท่านรองประธาน ย้ำถึงเจตนารมณ์ของข้าพเจ้าอีกครั้ง ว่าข้าพเจ้าไม่ได้มีเจตนาให้เอาผิดกับเจ้าหน้าที่ท่านนี้จนถึงที่สุดแต่อย่างใด .เพียงแต่ให้ช่วยตักเตือนให้นึกถึงใจเค้า ใจเราบ้าง เค้าคงจะมีความสุขในการทำงานมากกว่านี้

                                                                                ขอบคุณท่านรองประธานอย่างสูงที่รับฟัง

                                                                                           น้อยใจ

เคยโดนเหมือนกันค่ะ แต่นานมาแล้ว

ทั้งที่แก่จนหังหงอกแล้ว  ให้เรานั่งรอ ถามก็ไม่ค่อยจะตอบ

พอมีผู้กู้อีกคนเข้ามา ท่าทางจะรู้จักกัน ก็แซงคิวให้

พอดีท่านนายแพทย์บุญชัย( เจ้านายเก่า ) ออกมาท่านถามและคุยด้วย

พอท่านไปแล้ว รู้สึกว่าจะกระตือรือล้นท่จะให้บริการ

 โดนหัวหน้าการเงิน เจ็บใจสุดๆๆ